SSR - editie 2016; a gentleman never sails upwind.

Dinsdag 10 mei:
Het inmiddels gebruikelijke ritueel: 's morgens werken, om 13.00 uur naar Urk, om 15.30 zeilend op weg naar Lelystad-Amsterdam-IJmuiden.
Lekker noordoosten windje. Relaxed begin. Voorbij de Houtribsluizen wordt het wel erg relaxed, want de wind houdt het voor gezien. Verder op de motor.
In Amsterdam kan ik niet verder want de Schellingwouderbrug draait niet na 19.00 uur.
Ik ga onder Durgerdam voor anker.

Woensdag 11 mei:
Ik pik Jikke op bij het Centraal Station.

We motoren met de kluiver erbij naar IJmuiden. Het is leuk iedereen weer te zien. Laatste voorbereidingen, boodschappen die nog vergeten waren. 's Avonds palaver: natuurlijk gaan we. Er wordt een stevige wind voorspeld, 5-6 B, maar vanuit het noordoosten, dus bakstagwind. We besluiten gezamenlijk om niet om 06.00 uur, maar om 08.00 uur te vertrekken, om niet te vroeg (in donker) aan te komen.

IJmuiden

Donderdag 12 mei:
Om 07.50 varen we tussen de havenhoofden van IJmuiden de zee op.

Ik heb gekozen om ten noorden van de IJgeul te varen en ook het windmolenpark noordelijk te passeren. De eerste uren is de wind nogal oostelijk, dus een pal westelijke koers -praktisch voor de wind- wil ik vermijden. Ik vaar dus de eerste uren een west-noordwestelijke koers. Het is mooi weer, een rif is niet nodig en al gauw doen we de kluiver erbij. Het waait nog niet hard.
Ik houd een noordelijke koers aan omdat ik verwacht dat de stroom bij aankomst in Lowestoft zuidwaarts zal zijn. Het stroomt daar een stuk harder, tot wel 3 knopen.
Een noordoostelijke wind en een zuidwaartse stroom; daar wil ik niet tegenin.

Het gaat lekker. Het zonnetje schijnt, echt warm is het niet en het gaat snel, we gaan regelmatig boven de 6 knopen, en dat is voor onze boot snel. De wind is inmiddels aangewakkerd met vlagen tot 26 kn. ik corrigeer niet voor de stroming; onze track verloopt golvend.

Via de marifoonrondjes om de 2 uur horen we hoe het de rest vergaat. Een van de kolibries is teruggekeerd na een aanvaring met een boei vlak bij IJmuiden. Ze keerden terug naar IJmuiden, reden naar de bouwmarkt, repareerden de boel en startten 4 uur later alsnog. Wat een doorzettingsvermogen.

Op de Tintin vaart oook een vader en een dochter. Leuk om hun enthousiaste verhalen steeds te horen. 

Ik heb op de kaart in OpenCPN de windparken en de Deep Water Routes gearceerd, zodat ik het op het kleine schermpje in het zonlicht ook goed kan zien. Geweldig programma OpenCPN.

Veel deining. Jikke kan nog geen 5 minuten in de kajuit zijn of de zeeziekte slaat toe. Gelukkig is het snel over als ze weer in de kuip komt. Ik heb ongeveer 1 uur last gehad. Mister Vee stuurt de hele weg, zodat we onze handen vrij hebben. 

We eten wat, we drinken wat en we genieten. Ik zie 2 keer een bruinvis opduiken. Snel maak ik Jikke wakker, die net even lag te slapen, maar helaas liet hij zich niet meer zien.

We moeten uitwijken voor een enorme sleepcombinatie. De sleper, die het gevaarte aan 200 meter lange kabels sleept, roept mij op en spreekt me aan met "sailing vessel Titaantje". De AIS doet het dus goed!

We zien steeds wel een paar andere zeiltjes van boten die gelijk met ons op varen. Als het donker wordt verandert de sfeer. 

De glow-in-de-dark trimstrepen in mijn grootzeil lichten goed op. Het is een leuk gezicht en ook handig. 

We besluiten bij het aanlopen van Lowestoft over de bank te gaan. De wind is geminderd tot 12-16 knopen, de zee is niet wild en we durven het wel aan. 

Een goede keuze. Het is prettig dat we vanuit het noorden komen. De wind is het laatste stukje gedraaid naar het westen (effekt van het naderen van land?). We hoeven niet te kruisen. We razen over de plaat en gaan zeilend over de finishlijn; de havenhooofden van Lowestoft om 04.10 uur.
We hebben over 105 mijl 20 uur en 20 minuten gedaan. Een gemiddelde van boven de 5 knopen.
Daarmee werden we nummer 6 in SW-tijd en nummer 3 in de eindklassering volgens het nieuwe SSR-format.

Vrijdag het traditionele diner in de Royal Norfolk Yacht Club. Gezellige sfeer.
Zaterdag met de trein naar Norwich. Heerlijk geluncht bij Jamie's Italian,  een restaurant van Jamie Oliver. Lekker brood gekocht voor tijdens de terugweg. 's Avonds gezamenlijk gedineerd bij de Pakistaan, ook alweer een traditie. Enorm gezellig.

We besloten om samen met een aantal anderen zondagochtend om 07.00 uur te vertrekken.
Zondag bleek de wind gekrompen naar het NW, dus weer bakstag windje. We gaan recht over de bank zonder problemen. Er is nog niet zoveel wind. Ik zet de gennaker, op deze koers kan dat ook, maar omdat het met al die deining niet meevalt om een vaste koers te houden, draaien we vaak even naar een voordewindse koers en zakt de gennaker in. Geen succes.

Dan maar de kluiver bak. Wil ook niet.
Dan wil ik het pendulum van Mr. Vee in het water laten zakken. En ook dat lukt niet. Je moet eigenlijk zorgen dat de boot geen snelheid heeft bij het te water laten van het pendulum. Ik vaar 5 knapen. Bij het laten zakken van het pendulum draait het blad, zodra het de waterlijn raakt is het in dwarse positie en komt er dus een enorme kracht op te staan. Stom stom stom.
Het pendulum breekt uit de constructie en is niet meer bruikbaar.


Dat betekent dat met de hand gestuurd moet worden verder.
Dat is niet zo comfortabel, maar wel te doen. De wind trekt aan en we komen goed vooruit. Het is wel een stuk kouder dan de heenreis. Vooral 's avonds en 's nachts merken we dat.

Jikke heeft het zo koud dat ze om 00.00 uur gaat slapen.
Onder de IJgeul langs wordt het druk. Veel scheepvaart, boven het windmolenpark langs, door het ankergebied en uiteindelijk zeilen we de pieren van IJmuiden binnen om 03.15 uur.
We varen direkt door naar Amsterdam. Op het Noordzeekanaal wordt het licht. Ik moet oppassen om niet in slaap te vallen. Af en toe schrik ik knikkebollend wakker. Dat is link.
Om 07.00 uur maak ik Jikke wakker; we zijn in Amsterdam. Het is een weemoedig afscheid als ze van de boot afstapt bij het Centraal Station. Dat was het dan...het einde van een grandioos avontuur.

Ik vaar door naar de Oranjesluizen. Voor de Schellingwouderbrug moet ik 2 uur wachten, hij draait pas weer om 10.00 uur.
Ik knoop vast aan het remmingswerk, zet de wekker en ga slapen.

Eenmaal op het Markermeer staat er een lekker windje. Mooi Hollands weer,  wolkenlucht met buien, waar wat meer wind in zit. Af en toe een zonnetje. Het gaat lekker. De vermoeidheid is verdwenen.
Om 17.00 leg ik aan op Urk.